گزارش ادبی؛
واکنش یون فوسه به کسب نوبل ادبیات
به گزارش پرسی بلاگ، نویسنده نروژی رمان ها و داستان های کوتاه و خالق نمایشنامه های پینترسک به علت دادن صدا به ناگفتنی ها روز گذشته پنجشنبه توسط داوران نوبل ادبیات با دریافت این جایزه تحسین شد.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از گاردین، روز گذشته بعداز ظهر پنجشنبه ۱۳ مهر جایزه نوبل ادبیات به نویسنده ۶۴ ساله نروژی، یون فوسه، «به خاطر نمایشنامه ها و نثرهای بدیعش که به ناگفتنی ها صدا می دهد» تعلق گرفت.
آندرس اولسون، رئیس کمیته نوبل ادبیات بعد از معرفی وی به عنوان برنده امسال اظهار داشت: آثار عظیم او، در ژانرهای مختلف، شامل حدود ۴۰ نمایشنامه و شمار زیادی رمان، مجموعه شعر، مقاله، کتاب کودک و ترجمه است. فوسه ریشه زبان و ماهیت پیشینه نروژی خودرا با مهارتهای هنری مدرنیسم ترکیب می کند.
پس از اعلام نام این نویسنده، فوسه در اطلاعیه ای اظهار داشت: دستپاچه شدم و تا حدودی هم ترسیده ام. من این را جایزه ای می دانم به ادبیاتی که در وهله اول هدفش ادبیات است، بدون ملاحظات دیگر.
او همین طور به شبکه تلویزیونی عمومی نروژی NRK اظهار داشت که هم شگفت زده شده و هم نشده. او اظهار داشت: در ۱۰ سال قبل قسمتی از این بحث بوده ام و کم و بیش خودم را آماده می کردم که ممکنست روزی این اتفاق بیفتد.
ژاک تستارد، ناشر کتاب های فوسه، با شنیدن این خبر از وی به عنوان نویسنده ای استثنایی یاد کرد است که توانسته روشی بطورکامل منحصر به فرد برای نوشتن داستان بیابد. وی ادامه داد: برای همین است که سسیلی سینس ویراستار نروژی او بتازگی در مصاحبه ای گفته اگر کتابی از یون را باز کنید و چند سطر بخوانید، متوجه می شوید که کس دیگری نمی تواند نویسنده آن باشد.
تستارد اضافه کرد: داستان های وی افسون کننده و عرفانی است و ریشه در چشم انداز آبدره های جغرافیایی دارد که وی در آن رشد کرده و بالیده است. بسیار اهمیت دارد که او به زبان نینورسک یا نروژی جدید که زبان اقلیت نروژ است می نویسد، که کار او را به عملی سیاسی بدل می سازد. وی نمایشنامه نویس و شاعری توانمند هم هست و ذهنی باورنکردنی دارد. انتخابی بهتر از این ممکن نبود.
فوسه سال ۱۹۵۹ در ساحل غربی نروژ به دنیا آمد و در«استراندبارم» بزرگ شد. وی در ۷ سالگی یک تصادف نزدیک به مرگ را تجربه نمود که خودش آنرا مهم ترین تجربه کودکی و تجربه ای می خواند که از او یک هنرمند آفرید. در نوجوانی او به سمت موسیقی گرایش داشت اما بعد به نوشتن روی آورد.
وی نخستین رمانش را با عنوان «قرمز، سیاه» سال ۱۹۸۳ منتشر نمود و نخستین نمایشنامه اش عنوان «هرگز جدا نمی شویم» سال ۱۹۹۴ در تئاتر ملی برگن روی صحنه رفت، اما نمایشنامه «کسی مقرر است بیاید» که سال ۱۹۹۹ به کارگردانی کلود رجی فرانسوی روی صحنه رفت او را به چهره ای مشهور بدل کرد.
پس از هنریک ایبسن فوسه دومین نمایشنامه نویس نروژی است که بیشترین نمایشنامه را روی صحنه برده است. وی بیش از ۳۰ نمایشنامه نوشته که «نام»، «زمستان» و«یک روز تابستان» همچون آنها هستند. او یک سه گانه هم در کارنامه اش دارد که کتاب سوم آن در لیست نهایی جایزه بین المللی بوکر سال ۲۰۲۲ قرار گرفت.
منبع: persiblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب