دیدار شاعران با رهبری، ۶
رهبر انقلاب نقد اجتماعی و سیاسی در شعر طنز را به رسمیت می شناسند
به گزارش پرسی بلاگ، ناصر فیض می گوید: رهبر انقلاب وجود نقد اجتماعی و سیاسی در شعر طنز را به رسمیت می شناسند.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب که هرسال در نیمه ماه مبارک رمضان و شب میلاد امام حسن مجتبی (ع) برگزار می شود، امسال با حضور شاعرانی از سراسر کشور در حسینیه امام خمینی (ره) برپا شد.
ناصر فیض شاعر و طنزپرداز در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی این دیدار و اهمیت آن اظهار داشت: این جلسه برای شاعران جلسه ای است که با شوق در آن شرکت می کنند، چون می دانند در یک جلسه شعر جدی و حرفه ای شرکت می کنند و شعرهای خوبی می شنوند و نکات مهمی درباره ی شعر در آن مطرح می شود.
وی درباره ی انس رهبری با شعر و تفاوت منش ایشان با دیگر مسئولان اظهار داشت: یک دفعه جلوی یکی از مسئولان شعر می خواندم و او مدام شعرم را تأیید می کرد، اما من از این تأیید کردن اصلاً خوشم نیامد و لذت نمی بردم، چون می دانستم که این آدم شعر نمی فهمد و نمی داند. از حرف زدنش مشخص بود که از شعر هیچ سررشته ای ندارد و فقط تأیید می کند تا نشان بدهد که از شعر لذت می برد. منتها دیدار با رهبری و شعرخوانی در حضور ایشان به چند دلیل لذت بخش است. وقتی در حضور ایشان شعر می خوانی راضی هستی، چون میزبان شما کسی است که خودش از انجمن بروهای قدیم در مشهد و تهران بوده است و با شاعران شاخص این روزگار مأنوس بوده است.
وقتی رهبر انقلاب کتاب شاعر جوان را قبل از اهدا خوانده بودند
فیض با اشاره به شاعری رهبر انقلاب اظهار داشت: این لذت بردن وقتی بیشتر می شود که بدانی خود ایشان شاعر است و خوب هم شعر می گویند. بدین سبب وقتی که اظهارنظر می کنند، شاعران آنرا جدی می گیرند. آنهایی که در شعر مدعی هستند خودشان بارها اذعان کرده اند وقتی ایشان به جمله و نکته ای اشاره می کند، بسیار دقیق و ظریف و درست است. بارها شده است شاعران گفته اند من وقتی داشتم این شعر را می نوشتم به این نکته فکر کردم و مردد بودم که کدام کلمه را استفاده کنم؟ وقتی رهبر انقلاب به آن کلمه توجه می کنند، دیدم که آن کلمه واقعا انتخاب بهتری بود و انتخاب من اشتباه بود.
این شاعر درباره ی نکته سنجی و هم نشینی رهبر انقلاب با شعر، به خاطره ای اشاره نمود و اظهار داشت: یک دفعه یکی از شاعران جوان که در دیدار شاعران کتابش را برای تقدیم به رهبری آورده بود، می گفت وقتی کتابم را به ایشان اهدا کردم، متوجه شدم که رهبر انقلاب کتاب من را که بتازگی چاپ شده بود، زودتر از این که به ایشان تقدیم کنم خوانده بودند. او می گفت رهبری کتاب را نگاه کردند، کتاب را باز کردند، یک صفحه مشخص را آوردند، و قریب به مضمون، گفتند «اگر در این بیت بجای این کلمه آن کلمه را استفاده می کردید بهتر نبود؟ چون این کلمه در مصرع دوم با آن کلمه ارتباط پیدا می کرد؛ هم معنا را کامل می کرد و هم به فلان موضوع ایهامی می داد». آن شاعر جوان تعجب کرده بود که چطور رهبر انقلاب کتابش را به این زودی مطالعه کرده اند؟ کتابی که حتی صاحب اثر فکر می کند کسی هنوز آنرا نخوانده است، توسط ایشان دیده شده و آن نکته را در ذهن نگه داشته اند تا وقتی شاعر را دیدند به او منتقل کنند.
وی اضافه کرد: این نشان میدهد این جلسه یک جلسه نمایشی نیست و ایشان واقعا به شعر اعتقاد دارد و آنرا دنبال می کند. خود ایشان گفته اند هیچ جلسه ای به اندازه جلسه شاعران برای ایشان لذت بخش نیست. کمتر پیش می آید که ایشان چهار، پنج و گاهی شش ساعت بنشینند و به شعرها گوش کنند و وقتی شعرخوانی ها به اتمام رسید بگویند دو نفر دیگر هم شعر بخوانند. این نشان میدهد که رهبر انقلاب به عنوان کسی که جایگاه مردمی، سیاسی، عاطفی، اعتقادی و… دارد، به مفهوم واقعی با شعر و شاعران مأنوس هستند و به شعر اعتقاد جدی دارند. تعدادی از این شاعران، مرجع تقلیدشان رهبر انقلاب هستند؛ با اینحال در یک فضای صمیمی مقابل مرجع تقلیدشان می نشینند و شعر می خوانند و شعر می شنوند. ایشان می گویند من به شعر به عنوان هنر اول کشورمان اهمیت می دهم و آنرا ثروت ملی کشور می دانم. یکی از محاسن این جلسه این است که ایشان هر سال اهمیت شعر را و اهمیت این ثروت ملی را به همه گوشزد می کنند.
دیدار شاعران با رهبری مهم ترین جلسه شعر کشور است
صاحب کتاب «فیض بوک» اضافه کرد: ممکنست در این نشست دو نفر هم شعر بخوانند که شعرشان خوشایند من یا شما نباشد و بعضی ها به آن نقد داشته باشد که طبیعی است. در هر جمعی و اتفاقی ممکنست کوتاهی هایی صورت بگیرد یا نقدهایی وجود داشته باشد ولی این نقدها اهمیت و بزرگی این جلسه را کم نمی نماید. مهم این است که بیشتر شعرخوانی های این جلسه خوب باشد که به طور معمول هم این طور بوده است. حالا ممکنست بعضی وقت ها ایرادی به نحوه برگزاری آن وجود داشته باشد که مقداری از آن هم سلیقه ای است؛ چونکه اساساً قسمتی از پسند شعر سلیقه ای است. این نقدها که قسمتی از آن به خاطر شوق و ذوق شاعران برای حضور در آنست، از اهمیت این جلسه کم نمی کند و با قاطعیت می توان گفت دیدار شاعران با رهبری، مهم ترین جلسه شعر کشور است.
فیض توجه به اهمیت و جایگاه شعر در کشور را یکی از نکات مهم این دیدار معرفی نمود و اظهار داشت: رهبر انقلاب با برگزاری هرساله این دیدار می گویند در کنار اعتقادات اصیل ما، در کنار اعتقادات دینی ما، در کنار اعتقادات سیاسی ما، در کنار همه مسایل و در کنار همه موضوعات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و… ما چیزی به نام زبان فارسی داریم که نمود آن در شعر فارسی جلوه گر است؛ در نتیجه باید به شعر بپردازیم و آنرا بالاتر از پیش تقویت نماییم. اگر این دیدار فقط به این قصد اجرا شود که اهمیت شعر را به جامعه فرهنگی و هنری و سیاسی کشور یادآوری کند، به نظر من جلسه موفق و خوبی است. هر نقد و ایرادی که به نحوه برگزاری یا چینش شاعران وجود داشته باشد، می توان از آن به خاطر نفعی که به حال شعر دارد چشم پوشی کرد. خیلی از شاعران پس از این دیدار شناخته شده اند و جایگاه بهتری پیدا کرده اند و جلسات شعر را گسترش داده اند و خودشان را تقویت کرده اند. چه نتیجه ای بهتر از این؟ تعداد زیادی از شاعران با حاضرشدن در همین جلسه خودشان را جدی تر می گیرند و در شهر و محل زندگی خودشان انجمن های ادبی را پرشورتر برگزار می کنند. ضمن این که خیلی از شاعران خوب کشور برای نخستین بار به بهانه همین دیدار همدیگر را می بینند و ارتباطات ادبی شکل می گیرد. به نظرم این جلسه برکات بی شماری دارد که کمتر جلسه شعری در کشور این میزان مؤثر است.
نقش رهبری در جدی گرفتن و پیشرفت شعر طنز
این طنزپرداز با اشاره به شعر طنز و تأثیر این دیدار بر گسترش طنز در کشور اشاره نمود و اظهار داشت: اگر اشتباه نکنم برای نخستین بار مرحوم زرویی نصرآباد بود که در این جلسه شعر طنز خواند. یادم نمی رود رهبر انقلاب خطاب به مرحوم زرویی اشاره کردند شما اثری به نام «تذکره المقامات» دارید که در آن کار بسیار ارزشمندی کرده اید. یعنی ایشان کتاب طنز مرحوم زرویی را خوانده بودند و با طنز کشور و طنز مطبوعاتی کشور آشنا بودند. تا آن زمان همه فکر می کردند طنز زینت المجالس است؛ حالا که همه شعر می خوانند، یک شاعر طنزپرداز هم یک شعری بخواند تا حال مردم خوش بشود! ولی در این جلسه شعرهای طنزی خوانده می شود که اتفاقاً نقدهای اجتماعی دارد و گوشه و کنایه ای به چیزی می زند. جالب است که ایشان به اینگونه شعرها بیشتر توجه می کنند. از طرز برخورد رهبر انقلاب با شعرهای طنز مشخص است که ایشان به ظرفیتهای طنز توجه دارند و آنرا برای طنز ضروری می دانند.
وی اضافه کرد: ایشان می دانند که ظرفیت طنز این نیست که مثل حکومت های پیشین جلوی پادشاهان شعر طنز بخوانند و پادشاه هم کیسه ای زر به آنها تقدیم کند. نه، طنزی در این جلسه خوانده می شود که ایشان به جنبه های اجتماعی و انتقادی اش بیشتر توجه می کنند. ایشان به شعرهایی که فقط صرف خنداندن مخاطب باشد، خیلی واکنش نشان نمی دهند و خیلی ملایم و معمولی از کنار آن رد می شوند و به بیت هایی اشاره می کنند که در آن نکته ای و حرفی جدی مطرح می شود. خود من وقتی این بیت را خواندم که می گفت «شد قافیه تکرار ولی مسأله ای نیست / چون شاعر این بیت طرفدار نظام است»، ایشان می دانست که من دارم نقدی را مطرح می کنم. دارم حرفی را می زنم که خودشان بارها به دیگران تذکر داده اند و گفته اند آنهایی که به نظام وابسته هستند باید الگو باشند و درست کار کنند. آنجا هم قشنگ متوجه بودند که من به این مساله انتقاد دارم و می گویم نباید هرکس هر اشتباهی کرد، به خاطر این که طرفدار نظام است، از کنارش رد شویم و سکوت نماییم.
سالی که دیدار شاعران با رهبری دو بار برگزار می شود!
شاعر «املت دسته دار» اضافه کرد: من کمتر شعری در ذهن دارم که صرف خنداندن مخاطب باشد و ایشان به آن توجه کنند؛ حتی شعرهای خودم. از اینگونه شعرها خیلی راحت می گذرند و به آن توجهی نمی کنند. پس وجود نقد اجتماعی و سیاسی در شعر طنز را به رسمیت می شناسند و آنرا لازمه طنز می دانند. همین رفتار به دیگر مسئولان هم نشان داد که باید شعر طنز را جدی بگیرند و آنرا تا حد شوخی و هزل پایین نیاورند. به خاطر همین بود که پس از این جلسات شعر طنز در استانها و شهرهای مختلف رونق گرفت و جلسات و جشنواره ها و حلقه های ادبی طنز بیشتر شد. به هر حال برخورد ایشان با طنز یک مجوز سیاسی و فرهنگی و دینی بود تا طنز را جدی بگیرند و از آن غافل نباشند. این جلسه خیلی به گسترش طنز کمک کرد و شاید اگر نبود، شعر طنز اینقدر پیشرفت نمی کرد.
ناصر فیض با اعلان اینکه رهبری از شاعران انتظار دارند شعری را خودشان که دوست دارند در این جلسه قرائت کنند، اظهار داشت: سال قبل وقتی که همه شاعران ایستاده بودند تا رهبری بیایند و با ایشان سلام و علیکی داشته باشند، اتفاق جالبی افتاد که گفتن آن بد نیست. وقتی ایشان به من رسیدند گفتند شما هم شعر خواهید خواند؟ من گفتم امسال مقرر است شعری برای غزه بخوانم. ایشان، قریب به مضمون، گفتند «نه، طنز هم بخوانید؛ هرچه بخوانید خوب است». من به خاطر همین حرف پس از شعری که درباره ی غزه داشتم، دو سه بیت طنز هم خواندم. آقای حامد عسگری شعری خواند و گفت «روزی که لب آورد ببوسم رمضان شد». من این بیت را بهانه کردم و گفتم یاد این شعر خودم افتادم که «بعد یک عمر که می خواست به من سر بزند / از بد حادثه آن شب پدرم منزل بود!». بعد گفتم یک مضمون هم شبیه این دارم که «یارم آمد، بعد از دو ثانیه رفت / این نشد طرز رفت و آمد که!». اهتمام کردم طوری نشان بدهم که هم نظر ایشان تامین شود که انتظار داشتند من طنز بخوانم، هم شعر غزه را خواندم. ولی توجه ایشان و تاکید ایشان به اینکه شعر طنز هم خوب است و باید خوانده شود، اتفاق جالبی بود که باز هم نشان میدهد ایشان نگاه خاصی به شعر طنز دارند.
وی در آخر با اشاره به این که دیدار شاعران با رهبری در آغاز سال ۱۴۰۳ هم برگزار شده بود، اظهار داشت: امسال تنها سالی است که دیدار شاعران دو بار انجام می شود. چون این دیدار برمبنای تقویم هجری قمری برگزار می شود، امسال تنها سالی است که ما دو تا دیدار با رهبر انقلاب داشتیم. هم اول سال خدمت رهبری رسیدیم و هم آخر سال.
منبع: پرسی بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب