نبوی مطرح كرد؛
آلزایمر بر پذیرش حقیقت و رهاکردن دروغ تأکید دارد
پرسی بلاگ: به گزارش پرسی بلاگ، یک محقق در مراسم رونمایی از کتاب آلزایمر اظهار داشت: تاکید مهم رمان آلزایمر بر پذیرش حقیقت و رها کردن دروغ ها برای رسیدن به آزادی و هویت مستقل و قابل قبول در زندگی است.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، مراسم رونمایی و جشن امضای رمان آلزایمر نوشته مجتبی کاوه عصر چهارشنبه اول آذر با حضور تعدادی از اصحاب رسانه و علاقه مندان فرهنگ و ادبیات، در سالن اجتماعات سرای محله فردوس برگزار گردید.
الهه رفیع پژوهشگر روابط انسانی و مدرس دوره های توسعه فردی، رمان آلزایمر را از دیدگاه روابط انسانی توصیف شده در این کتاب، اثری در خور تحسین دانست و اظهار داشت: آن چه روابط انسانی امروزی را زنده و سالم نگه می دارد دیالوگ و گفتگوی صمیمانه، برابر و صادقانه است که در این رمان چنین دیالوگ هایی را به کرات شاهد می باشیم.
وی اضافه کرد: در خانواده های جامعه ایران آن چه بیشتر از هر چیز به چشم می خورد فقدان گفتگوی شفاف و بیان احساسات اعضای خانواده به یکدیگر است و از طرفی فضای پدرسالار یا مادر سالار حاکم بر روابط خانوادگی ما، راه گفتگوی شفاف را می بینند و در چنین فضای نیازهای ارتباطی و عاطفی اعضای خانواده برطرف نمی گردد.
این پژوهشگر روابط انسانی با اشاره به اینکه بزرگترهایی که نقش محور و سالار را در خانواده ها از آن خود می کنند، نهایتا در تارهای انزوا گرفتار می شوند، اضافه کرد: دو شخصیت اصلی رمان آلزایمر با وجود آنکه پدر و پسر هستند با هم بیگانه اند اما در طول سفری که ناگزیر با هم می روند تمرینی از گفتگوی شفاف، اعتماد و بخشش را به نمایش می گذارند و طی این سفر اودیسه وار، دروغ هایی برملا و رازهایی فاش می شود و حقیقتی از این رهگذر عیان می شود که به نزدیک شدن آنها به هم و شکل گیری یک رابطه واقعی تر و کارآمدتر می انجامد.
وی اضافه کرد: در این رمان می بینیم که رهایی از یک معضل و بیماری پیچیده مثل اعتیاد با سالم سازی روابط راوی داستان و شخصیت محوری دیگر داستان – ابراهیم - میسر می شود و در تمام این فرایند آن چه بر آن تاکید می شود لزوم صحبت در رابطه با نگفتنی ها و رازهایی است که مکتوم ماندن آنها هیچ کمکی به بهبود روابط راوی و ابراهیم نکرده است.
در ادامه حبیب نبوی ادیب و عرفان پژوه، با اشاره به اینکه انسان نیازمند هویت است و گاه هویتی که برای خود برمی گزیند او را از خویشتن واقعی خود دور می کند، اظهار نمود: جامعه ما به رمان نیاز دارد ولی نگارش رمان هایی که زوایای پنهان و مهم زندگی انسان های جامعه ما را بنمایاند، کاسته شده است.
وی اضافه کرد: راوی رمان آلزایمر برخلاف روش معمول از فرصتی که برای بروز و ظهور خود دارد برای برتری بخشیدن به جایگاه و پوشاندن نقصان های خود استفاده نمی کند بلکه نقصها خویش را آشکار می کند و نوری به این نقصها تابانده می شود که این روشنایی، برطرف کننده نقصان ها و متحول کننده شخصیت راوی و شخصیت محوری دیگر داستان است.
نبوی با اشاره به اینکه ما انسان ها بعضی اوقات به پرگویی گرفتار می شویم بدون آنکه سخنان ما محتوایی داشته باشد، اضافه کرد: بیان حقایق شهامتی می طلبد که وقتی آن شهامت در ما نباشد بسیار می گوئیم تا چیزی نگوییم. در این رمان، گفتگوی بین دو شخصیت اصلی از جنس گفتگوی واقعی است و آن چه تابحال به زبان نیامده، اما باید بیان می شده، گفته می شود و از محل این گفتگو شفا و بهبودی از بیماری به دست می آید.
این عرفان پژوه در ادامه ضمن اشاره به جایگزینی هویت های جعلی پس از ترک اعتیاد توسط برخی معتادان اظهار داشت: تاکید مهم رمان آلزایمر بر پذیرش حقیقت و رها کردن دروغ ها برای رسیدن به آزادی و هویت مستقل و قابل قبول در زندگی است. این در حالیست که متأسفانه برخی معتادان پس از ترک اعتیاد چون در زمان درگیر بودن با بیماری اعتیاد هویت مشخصی نداشته اند و پس از ترک اعتیاد هویت معتادگونه را هم از دست داده اند به جای برگزیدن هویت های مثبت و تلاش در جهت دستیابی به جایگاه هویتی ارزنده، هویت های غیرواقع بر می گزینند و به دسته جات سیاسی همچون گروه پان ترکیست ها ملحق می شوند.
نبوی همینطور زبان روایی بلیغ رمان آلزایمر را یاد شده قرار داد و اظهار داشت: بلاغت به آسانی به دست نمی آید و حاصل درک رنج و دردهای مشترک انسانی و کوشش برای درمان این رنج هاست. امیدواریم نویسنده این رمان همچنان به تلاش در زمینه رمان نویسی ادامه دهد و با بلاغت و شیوایی قلم خود برای خلق آثار دیگر و عیان کردن حقیقت ها و درمان رنج های انسانی استفاده نماید.
در ادامه مجتبی کاوه نویسنده رمان آلزایمر اظهار داشت: تصور نمی کردم اولین اثری که از من به چاپ می رسد رمان باشد و همیشه فکر می کردم ابتدا یک مجموعه داستان منتشر می کنم و بعد سراغ رمان نوشتن می روم اما اتفاقاتی در زندگی من رخ داد که نوشتن رمان را امکان پذیر و حتی اجتناب ناپذیر کرد.
وی با اشاره به اینکه در این رمان مواجهه ای بین دو بیماری مهلک یعنی اعتیاد و آلزایمر، بستری برای تعریف داستان شده است، اضافه کرد: تلاش کردم با روایتی جذاب نشان دهم آن چه در خانواده ام و خیلی از خانواده ها در مبحث ابتلای اعضای خانواده به بیماری اعتیاد، بعنوان رازداری و آبروداری از آن یاد می شود، چیزی جز پنهان کردن بیماری و رنج کشیدن ها و صدمه دیدن های بیهوده، از محل این رازداری نیست، در حالیکه اگر این رازداری رنج آور را کنار بگذاریم امکان بهبودی این بیماری، در هر سن و سالی وجود دارد.
نویسنده رمان آلزایمر در انتها اظهار داشت: با این که این رمان بر اساس یک داستان واقعی به نگارش درآمده اما هر جا نیاز دیدم، روایت را با تخیل و آن چه دوست داشتم رخ دهد ولی رخ نداده بود، آمیختم. امیدوارم رمانی که نوشتم توسط عموم مردم بعنوان یک داستان جذاب و خواندنی، خوانده شود و برای آنها مفید باشد و منتقدان و خوانندگان حرفه ای نیز، این اثر را شایسته نقد تشخیص دهند و نقاط قوت و ضعف آنرا آشکار کنند.
شایان ذکر است مجری گری مراسم رونمایی و جشن امضای رمان آلزایمر را «مهدی عزتی» کارآفرین مطرح کشور در زمینه چاپ و نشر به عهده داشت که اجرای حرفه ای و در عین حال صمیمانه وی مورد استقبال حضار قرار گرفت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب