شكوری مطرح كرد؛
تنها راهکار مقاومت است خار و میخک همدلی با مردم فلسطین است
پرسی بلاگ: به گزارش پرسی بلاگ، نماینده تشکل مادران شریف ایران زمین اظهار داشت: هرکسی کتاب خار و میخک را بخواند با مردم فلسطین همدل می شود و آخر داستان به این نتیجه می رسد که تنها چاره، مقاومت است.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، دومین نشست دورهمی و رویداد جمع خوانی پانزدهمین پویش کتابخوانی «کتاب قهرمان»، با محوریت کتاب «خار و میخک» نوشته یحیی السنوار با همکاری تشکل های زنان انقلاب اسلامی در کافه غربی خانه اندیشه ورزان اجرا شد.
در این جلسه مادران شریف ایران زمین، خانه مادری، ستاد مادران ایران، خانه نسا و مرکز رسانه ای شیرازه، مریم کثیری فعال فرهنگی و رسانه، پروانه شکوری نماینده تشکل مادران شریف ایران زمین و مریم چهرقانی کارشناس کتاب و همین طور تعدادی از علاقه مندان حضور داشتند.
در ابتدای نشست مریم کثیری اظهار داشت: بحث ما در اینجا فراتر از کتاب است و می خواهیم به این مساله بپردازیم که چه طور می توانیم سنوارها را تربیت و تکثیر کنیم؟ برای پاسخ به این پرسش باید کمی دورنمای فضای تربیتی در همه دنیا را مرور نماییم و جا و نسبت خودمان را در آن پیدا نماییم. همه فلاسفه و روانشناسان دنیا مقرر است به این پرسش پاسخ دهند که انسان چطور حالش خوب می شود؟ در دو سر طیف این اندیشه یک گروهی قرار دارد که معتقد می باشد حال خوب انسان در گرو لذت محض است و در طرف دیگر گروهی معتقد به این هستند که حال خوب در گرو معنا است. ویکتور فرانکل معتقد می باشد که معنا در رنج زندگی خودش را نشان میدهد. در اسلام هم خدا می گوید لقد خلقنا الانسان فی کبد، ما انسان را در سختی آفریدیم.
وی اضافه کرد: در کتاب خار و میخک ما کودکی را می بینیم که دائماً در رنج است و خانواده نحوه مقاومت در رنج و سختی را به او می آموزد. یکی از خاصیت های فرزندان نسل مقاومت تاب آوری بالا است. افرادی که تاب آوری بالاتری دارند انسان های خوشبخت تری هستند. در هنگام سختی و رنج اضطراب کمتر و آرامش بیشتری دارند همانند شخصیت پدربزرگ در کتاب خار و میخک که به هنگام جنگ و حمله رژیم صهیونیستی به اردوگاه حتی حاضر نشد خانه را ترک کند و به پناهگاه برود. ما در دوره ای زندگی می نماییم که راه و چاره ای جز تربیت نسل مقاوم نداریم و اگر انسان مقاوم تربیت نماییم موفق شده ایم که انسان خوشحال و خوشبخت تربیت نماییم.
کثیری افزود: ما برای تربیت کودک باید در مقابل او الگو قرار بدهیم. سه نوع الگویی که در زندگی با آن مواجه هستیم عبارت اند از: قهرمان واقعی، قهرمان داستانی و قهرمان روزمره. اگر این مثلث را توانستیم هم سو نماییم در نتیجه الگوی مشخصی داریم. نخستین قهرمان کودک مادرش است. والدی موفق است که رنج زندگی خودش را با یک رنج بزرگتر گره بزند و کودک را با رنج های دیگر آشنا کند مثل رنج خردسالان فلسطین. در مرحله بعد والدین خودشان الگوی لبخند زدن به رنج ها می شوند. مادر قهرمان، دارای خاصیت های شجاعت، مقاومت، تاب آوری، تفکر انتقادی و توانایی حل مسئله است که می تواند به رنج های زندگی لبخند بزند.
مریم چهرقانی نیز در ادامه این جلسه اظهار داشت: ما در تمام ساحات زندگی با سه گانه، حقوق، تکالیف و مسئولیت سروکار داریم که اگر والدین برای تربیت فرزندان آنرا به کار گیرد بچه یاد می گیرد که بهره مندی از هر حقی با خودش تکلیف و مسئولیتی برای او دارد، همان چیزی که به زیبایی در کتاب می بینیم که هیچ کدام از بچه ها بی مسئولیت نیستند و با مدیریت مادر هر کدام گوشه ای بار زندگی را به دوش کشیده اند. نکته دیگر تاب آوری مادر در این کتاب است بسیار زیاده است و شخصیتی محکم و با اراده دارد که تلاش می کند برای هر مسئله ای چاره ای پیدا کند هر چند ممکنست نتیجه بخش نباشد اما هیچ گاه در مقابل هیچ مسئله ای منفعل نیست.
وی اضافه کرد: ما در کتاب می بینیم که این بچه ها هر چقدر بزرگ تر می شوند رنجی که در زندگی دارند و مسائل و مشکلات شان نیز بزرگ تر می شود و در هر چالش تربیتی که پیش می آید در عمل یک مادر تنها را داریم. انگار یحیی سنوار تعمدی داشته که این تنهایی زنان را نشان داده و بدنبال بیان این نکته بوده که دلگرمی آنها مقاومت و مبارزه مردان بوده و زنان و مادران به این دلگرم بودند که مردان هرجا باشند درحال مبارزه و مقاومت هستند و از آن طرف مردان نیز دلگرم به یک معنا بودند که با دل راحت خانواده را رها می کردند و می رفتند برای مقاومت و آن معنا چیزی نبود جز تاب آوری زنان و در نتیجه خردسالان.
چهرقانی افزود: همراه با خواندن این کتاب باید در مورد تاریخ اجتماعی و سیاسی و غیره فلسطین نیز بیشتر بدانیم چونکه جنگ تنها یک بعد نظامی ندارد بلکه به عنوان یک پدیده اجتماعی بر زندگی مردمان اثر می گذارد و تا ندانیم زیست مردم فلسطین بر چه مبنایی و تحت تأثیر چه عواملی چه تاریخی را پشت سر گذاشته خیلی از نکات آمده در این کتاب برایمان روشن نخواهد شد. بطورمثال وقتی در مورد موج شادی و غرور و افتخار پس از نبرد الکرامه اردن در اردوگاه حرف می زند و به فاصله کمتر از دو سال شاهد آن رفتار حکومت اردن با فلسطینی ها هستیم باید بدانیم در این دو سال چه اتفاقاتی افتاده و جنبش فتح و یاسر عرفات چه مسیری را رفته یا وقتی به تفاوت زندگی مردمان کرانه باختری و الخلیل با مردمان اردوگاه می پردازد یا اگر در مورد گروههای مبارز با نحله های فکری مختلف شامل ناسیونالیسم عرب، کمونیسم، اخوانی و... حرف میزند به چه نتیجه ای مقرر است برسد.
در ادامه پروانه شکوری اظهار داشت: این کتاب از شکست اعراب از اسرائیل در جنگ ۶ روزه آغاز می شود. شخصیت کودک کتاب به نام احمد از خاطرات ۵ سالگیش تعریف می کند که زمستان سخت و برف و باران و خانه ها را در بر می گیرد و بعد به خراب کردن خانه های فلسطینی ها در اردوگاه توسط اسرائیلی ها اشاره می کند به جهت اینکه خیابان عریض شود و سربازان رژیم بتوانند آسان تر گشت بزنند.
وی اضافه کرد: شاید نخستین سوال برای ما این باشد که چرا شهید سنوار این کتاب را در سالهای زندان نوشته؟ شهید سنوار می خواستند ما با زندگی مردم فلسطین آشنا بشویم ولی لازم است کتاب های تاریخ فلسطین را بخوانیم تا بهتر اتفاقات کتاب رو متوجه بشویم. در این کتاب یحیی السنوار در مورد ایجاد حماس صحبت کردند و ما می بینیم نتیجه زحمات شیخ احمد یاسین که چقدر با قرآن مانوس بودند و در مسجد فعالیت می کردند و حس می نماییم چقدر این ها با ما نزدیک هستند و اگر مسلمان هستیم همه ما یک امت هستیم. هرکسی این کتاب را بخواند با مردم فلسطین همدل می شود و آخر داستان به این نتیجه می رسد که تنها چاره، مقاومت است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب